فضیلت و ثواب نماز و زیارت امام حسین (ع) در شب نیمه ماه رمضان چیست ؟

تارك زيارت كربلا

همیشه از فضایل و میزان ثوابی که به زائران امام حسین ع تعلق می گیرد صحبت کردیم و در این مطلب می خواهیم به جزای کسانی که تارک زیارت کربلا و امام حسین ع هستیم صحبت کنیم. پس اگر شما هم می خواهید از عاقبت کسانی که زیارت امام حسین را ترک کرده اند اطلاع پیدا کنید می توانید با ما همراه باشید.

تارك زيارت كربلا
هارون بن خارجه از امام صادق عليه السلام روايت كرده است كه :
قال سئلته عمّن تَرَكَ زيارَة الحسين 7 مِن غَيرِ مِلّة ، فقال 7 هذا الرّجل مِن اهل النّار.
هارون مى گويد: سؤ ال كردم از امام صادق عليه السلام از كسى كه ترك كرده است زيارت حسين عليه السلام را، حضرت فرمود: او از اهل جهنّم است .
و در روايت ديگرى ميباشد كه ، شخصى عرض كرد به امام صادق عليه السلام يابن رَسُول اللّه ما تَقُول فيمَن تَرَكَ زيارة الحسين عليه السلام و هو يقدرُ على ذلك ، قال : عليه السلام
اَقول انَّه قَد عقّ رسول اللّه و عقّنا و استَخَفّ بامر هوله و مَن زارَه كان اللّه له من وراء حوائجه و كفى ما اهمّه امر دنيا و انَّه تعالى ليجلب الرّزّق على العبد و يخلف عليه ما انفق يغفر ذنوبه خميسن سنة و يرجع الى اهله و ما عليه وزرٌ و لا خطيئته الّا و قد محيت ذنوبه من صحيفته و يجعل له بكل درهم انفقه عشر آلاف درهم و ذخّر ذلك فاذا حشر قيل له ، لك عشرة آلاف درهم و انّ اللّه نظر لك و ذخّرها لك . (34)
ترجمه : كسى از محضر امام صادق عليه السلام سؤ ال كرد يا بن رسول اللّه (ص ) چه مى گوئى ! در مورد كسى كه ترك ميكند زيارت قبر امام حسين عليه السلام را در حالى كه مى تواند به زيارت كربلا و قبر شريف آن حضرت برود؟
حضرت فرمود: مى گويم آن شخص نسبت به رسول خدا و ما اهل بيت عاق شده است و سبك شمرده دستور ما را. هر كس زيارت كند قبر جدّم حسين عليه السلام را خداوند حوائجش را برآورده مى سازد، و كفايت مى كند مهمترين مسائل دنيوى اش را، و روزى او را افزون مى كند، و انفاق مى كند، و مى آمرزد گناهانش را پنجاه سال ، و ثوابش به خودش و اهل او بر مى گردد، و هيچ وزر و گناهى از او نمى ماند مگر آنكه احاطه مى كند خداوند گناهانش را در نامه اعمالش و خداوند براى هر درهمى كه در راه كربلا انفاق كرده ده هزار درهم براى او ذخيره مى سازد، پس زمانى كه محشور مى شود به او گفته مى شود كه براى تو ده هزار درهم مى باشد كه خداوند به تو عطاء فرموده است و براى تو ذخيره گردانيده است .
( دزدى با نام امام حسين عليه السلام )
از مرحوم سيد احمد بهبهانى نقل شده : در ايام توقفم در كربلا حاج حسن نامى در بازار زينبيه ، دكانى داشت كه مهر و تسبيح مى ساخت و مى فروخت . معروف بود كه حاجى تربت مخصوصى دارد و مثقالى يك اشرفى مى فروشد.
روزى در حرم امام حسين عليه السلام حبيب زائرى را دزدى زد و پولهايش ‍ را برد. زائر خود را به ضريح مطهر چسبانيد و گريه كنان مى گفت : يا اباعبداللّه در حرم شما پولم را بردند، در پناه شما هزينه زندگيم را بردند. به كجا شكايت ببرم ؟
حاج حسن مزبور حاضر متأ ثر شد و با همين حال تأ ثر به خانه رفت و در دل به امام حسين عليه السلام گريه مى كرد.
شب در خواب ديد كه در حضور سالار شهيدان به سر مى برد به آقا گفت : از حال زائرت كه خبر دارى ؟ دزد او را رسوا كن تا پول را برگرداند.
امام حسين فرمود: مگر من دزد گيرم ؟
اگر بنا باشد كه دزدها را نشان دهم بايد اول تو را معرفى كنم .
حاجى گفت : مگر من چه دزدى كردم ؟
حضرت فرمود: دزدى تو اين است كه خاك مرا به عنوان تربت مى فروشى و پول مى گيرى . اگر مال من است چرا در برابرش پول مى گيرى و اگر مال توست ، چرا به نام من مى دهى ؟
عرض كرد: آقا جان ! از اين كار توبه كردم و به جبران مى پردازم .
امام حسين عليه السلام فرمود:
پس من هم دزد را به تو نشان مى دهم . دزد پول زائر، گدايى است كه برهنه مى شود و نزديك سقاخانه مى نشيند و با اين وضعيت گدايى مى كند، پول را دزديد و زير پايش دفن كرد و هنوز هم به مصرف نرسانده .
حاجى از خواب بيدار مى شود و سحرگاه به صحن مطهر امام حسين عليه السلام وارد مى شود، دزد را در همان محلى كه آقا آدرس داده بود شناخت كه نشسته بود.
حاجى فرياد زد: مردم بياييد تا دزد پول را به شما نشان دهم . گداى دزد هر چه فرياد مى زد مرا رها كنيد، اين مرد دروغ مى گويد، كسى حرفش را گوش ‍ نداد. مردم جمع شدند و حاجى خواب خود را تعريف كرد و زير پاى گدا را حفر كرد و كيسه پول را بيرون آورد.
بعد به مردم گفت : بياييد دزد ديگرى را نشان شما دهم ، آنان را به بازار برد و درب دكان خويش را بالا زد و گفت : اين مالها از من نيست حلال شما. بعد تربت فروشى را ترك كرد و با دست فروشى امرار معاش ‍ مى كرد.(35)

همه ما كشتی نجات هستیم

مجری برگزاری انواع تورهای زیارتی کربلا و نجف اشرف

به گزارش خبرنگار اعزامی پایگاه اطلاع رسانی حج از عتبات عالیات، حجت‌الاسلام والمسلمین حسین بازقندی (بهجتی)، یكشنبه شب در مراسم تودیع و معارفه مدیر ستاد عملیات شمسا در عراق ضمن تبریك به محرم آهنگران، مدیر سابق شمسا بابت خدمتگزاری به زائران عتبات مقدسه در عراق گفت: این ویژگی زائران امام حسین كه خاص بودن آن را اثبات می‌كند از روایات معصومین استفاده می‌شود.

وی افزود: در روایتی از امام صادق آمده است كه همه ما كشتی نجات هستیم ولی كشتی نجات امام حسین وسیع‌تر و در تلاطم امواج سریع‌تر است و با توجه به روایت دیگری كه امام حسین را مصباح الهدی می‌معرفی می‌كند می‌توان گفت كه كشتی امام حسین نورافكن هم دارد.

جت‌الاسلام والمسلمین بهجتی مدیریت آقای آهنگران را مدیریت قوی و در شرایط بحران دانست گفت: در شرایط بحرانی خدمات ارزنده ای به زائران انجام شد ولی این كافی نیست چون خدمت به زائران و بندگان خوب خدا حد و مرزی ندارد و باید بهترین‌ها برای او فراهم كرد.

نماینده بعثه مقام معظم رهبری در كربلای معلی با تبریك مسئولیت جدید طعیمه غلامی در شمسا، وی را فردی با تجربه و آماده خدمت به زائران معرفی كرد.

وی در ادامه به نمایندگی از حجت‌الاسلام والمسلمین نجفی روحانی تقدیرنامه ای را كه نماینده بعثه مقام معظم رهبری در عراق، نوشته بود، قرائت كرد.

متن این تقدیر نامه بدین شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیك یا ابا عبدالله الحسین
برادر گرامی آزاده سرافراز جناب آقای محرم آهنگران

سلام علیكم
بدون شك خداوند متعال انسان را برای پرواز بسوی قلّه كمال آفرید؛ خوشابحال كسانیكه آنرا اجابت كردند و هیچگاه از آن غفلت نورزیدند. آزادگان سرافراز این مسیر نورانی را برگزیدند و مظهر ایثار، دلسوزی و عشق به نظام اسلامی گردیدند.

در همین راستا بر خود لازم می‌دانم از زحمات و تلاشهای خالصانه جنابعالی كه فردی مدیر، مدبّر و با همت می‌باشید تقدیر و تشكر نمایم.
از خداوند منان توفیق روز افزون شما را مسئلت دارم.

نجف نجفی روحانی
نماینده بعثه مقام معظم رهبری در عراق

برای زیارت امام حسین ع و زیارت کربلا ثواب و فضائل زیادی عنوان شده است که عظمت بی پایان امام حسین ع را به ما نشان می دهد. مانند اینکه فرموده اند:

«حقٌ عَلَی الغَنیَّ یَأتِی قبرََ الحُسینِ فِی السّنهِ مِرَّتَین وَحَقٌ عَلَی الفَقیرِ أن یَأتِیه فِی السّنهِ مَرّه»

«این حق بر گردن هرغنی است که در سال دو مرتبه نزد قبر امام حسین علیه السّلام رود و این حق برگردن هر فقیری است که سالی یک مرتبه به زیارت ایشان رود.»

روایت، عنوان «حق» را مطرح می کند و حرفی از استحباب نیست و یا حتّی امر نمی کند که عده ای آن را حمل بر استحباب کنند. زیارت امام حسین علیه السّلام، حق اهل البیت علیهم السّلام بر گردن فقیر و غنی است و مورد اتفاق فقها این است که ادای حق واجب است. و در قرآن ذکر شده که: وآت ذی القربی حقه، حق اهل البیت علیهم السلام را بدهید.

روایات در این موضوع به قدری است که در برخی از کتب، بابی به عنوان «باب حد وجوبها فی الزمان علی الأغنیاء والفقراء»«باب حد زمانی وجوب زیارت امام حسین علیه السّلام بر اغنیاء و فقرا» و همچنین بابی با عنوان «أقل ما یزار فیه الحسین و أکثر ما یجوز تأخیر زیارته للغنی والفقیر»«کمترین مدتی که در آن مدت حضرت امام حسین علیه السّلام را باید زیارت کرد و حداکثری که زیارت آن جناب را غنی و فقیر می توانند به تأخیر بیاندازند.» وارد شده است.

هر انسانی که خود را تابع شریعت رسول خدا می داند باید به چنین روایاتی عمل کند و خود را به این مکان مقدس برساند. اما آنچه که مهم تر است، آداب و شرایط چنین زیارتی است. مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام روایت می کند که ایشان فرمودند:

تَزُورُونَ خَیْرٌ مِنْ أَنْ لَا تزورون وَ لَا تَزُورُونَ خَیْرٌ مِنْ أَنْ تزورون قَالَ قُلْتُ قَطَعْتَ ظَهْرِی قَالَ تَاللَّهِ إِنَّ أَحَدَکُمْ لَیَذْهَبُ إِلَى قَبْرِ أَبِیهِ کَئِیباً حَزِیناً وَ تَأْتُونَهُ أَنْتُمْ بِالسُّفَرِ کَلَّا حَتَّى تأتونه [تَأْتُوهُ‏] شُعْثاً غُبْراً.

زیارت کنید بهتر است از آن که زیارت نکنید و زیارت نکنید بهتر است از اینکه زیارت کنید. عرض کردم: یا سیدی با این کلام، پشت مرا شکستید. حضرت فرمودند: به خدا قسم جز این نیست که هر یک از شما اگر به سوی قبر پدرش رود در هم شکسته و محزون می رود ولی به زیارت قبر مطهر حضرت می روید در حالیکه با خود سفره ها می برید! نه این طور نباید به زیارت بروید بلکه زیارتش کنید با حالی افسرده، حزین و گرفتار.

 برای ثبت نام تور کربلا کلیک کنید.

سوال این جاست: این زیارتی که حق اهل البیت بر گردن ماست، زیارتی که با زیارت خدا فوق عرش برابری می کند. زیارتی که به هر قدمش حج رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم برای زائر نوشته می شود. زیارتی که روزهای آن از شمار عمر زائر حساب نمی شود و زیارتی که ثواب بی حد و حصر دارد؛ چرا باید امام معصوم بفرماید اگر نروید بهتر است از آنکه بروید؟! مگر چه اتفاقی افتاده که حضرت که به چشم عین اللهی اش این ثواب عظیم را می بیند و از طرفی بالمومنین رئوف رحیم است و اقتضای رافت و عطوفت و رحمت او این است که از نهایت وجود بخواهد که شیعه اش به چنین ثوابی نائل شود مگر چه می بیند که می فرماید: اگر نروید بهتر از آن که بروید؟!!

قدری تأمل می خواهد. اگر تمام این ثواب عظیم یکطرف باشد و رعایت نکردن آداب زیارت حضرتش طرف دیگر؛ حضرت می فرماید: همان بهتر که به زیارت نروید و از این ثوابهای بی حد محروم شوید ولی کاری نکنید که حرمت آن حرم شکسته شود. ولو به لقمه ای حلوا و شیرینی (چنانکه در برخی روایات همین مطلب ذکر شده است). محروم از این ثواب بی حد شوید به از اینکه در جایی که قطره آبی بر لبان مبارک ابی عبدالله نرسید، طفل رضیعش تشنه ذبح شد، و مخدرات حرم آواره و بی معجر شدند… غافل از مصیبت شوید و محزون و در هم شکسته نباشید.

چون این جایگاه منیع و رفیع و این حرم شریف، باید با آداب خاص خود باشد. زائر باید حال مصیبت زده داشته باشد آن هم به همان قِسم مصیبتی که مولایش ابی عبدالله علیه السلام داشت:

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ قَالَ: إِذَا أَرَدْتَ زِیَارَهَ الْحُسَیْنِ فَزُرْهُ وَ أَنْتَ کَئِیبٌ حَزِینٌ مَکْرُوبٌ شَعِثاً مُغْبَرّاً جَائِعاً عَطْشَاناً فَإِنَّ الْحُسَیْنَ قُتِلَ حَزِیناً مَکْرُوباً شَعِثاً مُغْبَرّاً جَائِعاً عَطْشَاناً- وَ سَلْهُ الْحَوَائِجَ وَ انْصَرِفْ عَنْهُ وَ لَا تَتَّخِذْهُ وَطَناً

هنگامی که قصد زیارت امام حسین علیه السلام را کردی؛ او را زیارت کن در حالی تو شکسته، بسیار محزون و غمگین خاک آلود و پریشان موی و تشنه و گرسنه باشی چرا که همانا حسین علیه السلام کشته شد در حالی که بسیار محزون و غمگین، پریشان موی، خاک آلود، تشنه و گرسنه بود و حوائج را از او بخواه و بعد از آن برگرد و کربلا را به عنوان وطن قرار نده.

 تمامی موارد فوق از انواع عزاداری نیز محسوب می شود چون حال مصیبت زده در مصیبت محبوب باید اینگونه باشد.

به هر حال نباید زیارت امام حسین علیه السلام برای زائر، عادی و معمولی شود. باید بداند اینجا ذراری خیر سلیل از اولاد نبی را به شهادت رساندند. و چون این سرزمین نباید برای شیعه و محب عادی و معمولی شود توصیه شده است که آن مکان مقدس را به عنوان وطن اتخاذ نکنند تا مبادا این سرزمین پر از بلا، مکان زندگی روزمره او شود. ما با ذکر روایت دیگر در مورد آداب زائر امام حسین علیه السلام سخن را به اتمام می رسانیم و ما بقی آداب و شرایط را حواله می دهیم به کتاب جامع کامل الزیارات ابن قولویه.

محمد بن مسلم روایت می کند که محضر مبارک امام صادق علیه السلام عرض کردم: هرگاه به زیارت پدر بزرگوارتان (حضرت امام حسین علیه السلام) می رویم آیا به همان هیئت و کیفیتی که به حج می رویم باشیم؟ حضرت فرمودند: بلی. عرض کردم: پس آنچه بر حاجی لازم است بر ما هم لازم است؟… حضرت فرمودند: بر تو لازم است که با همراهانت خوش رفتار باشی، سخن اندک بگوئی و حتی الامکان تکلم نکنی مگر به خیر. بر تو لازم است زیاد بیاد خدا باشی. بر تو لازم است که جامه و لباس هایت را نظیف نگه داری. لازم است بر تو پیش از اینکه به حائر برسی غسل کنی. لازم است بر تو که خاشع بوده و زیاد نماز خوانده و بسیار بر محمد و آل او صلوات بفرستی و به آنچه مال تو نیست و از آن دیگری است احترام بگذاری. لازم است به آنچه حلال نیست نگاه نکرده و چشم خود را از آن فروبندی. لازم است وقتی برادر ایمانی خود را نیازمند دیده و ملاحظه کردی که بواسطه نداشتن نفقه از ادامه ماندن برای زیارت عاجز است به دیدنش رفته و او را کمک و با مواسات با او رفتار کنی. بر تو لازم است تقیه که دین تو بدان قائم است. بر تو لازم است از آنچه منهی هستی و از خصومت و دشمنی و زیاد قسم خوردن و از جدال کردنی که در اثناء به خوردن قسم مبادرت می ورزی اجتناب و دوری کنی. یکی از شروط زیارت امام حسین علیه السلام، شروط حج است که لازم به ذکر بود شروط دیگری نیز موجود است که مخصوص زیارت ایشان است مانند مهموم و مغموم و… بودن که تفصیل آن در کتاب کامل الزیارات.

آنچه که از شروط ذکر کردیم نه بدان معناست که چون ما غالبا غافل از این شروطیم پس همان بهتر که ترک زیارت کنیم. خیر همانطور که ابتدا گفته شد زیارت بر هر یک از ما به عنوان حق واجب است و باید سعی کنیم شروط آن را تا حد امکان تدارک کنیم. و بیان حضرت که فرمودند «همان بهتر که نروید»؛ نه به معنای ترخیص در ترک زیارت بلکه مانند این می ماندکه به فردی که نمازش را با لباس غیر طاهر می خواند در حین نماز با اطرافینش با ایما و اشاره حرف می زند و خلاصه اصلا رعایت آداب نماز را نمی کند؛ به این فرد گفته شود همان بهتر که نماز نخوانی. این به معنای اذن در ترک نیست بلکه بدین معناست که باید شروط نماز را تدارک کند.

خداوند متعال ما را جزء زائران دائمی حرم مولی الکونین ابی عبدالله الحسین علیه السلام قرار دهد. تمامی منابع فوق از کتاب شریف «کامل الزیارات» ابی القاسم جعفر بن محمد بن موسی بن قولویه بود.