پنج درجه زمين کربلا

کربلا سرزمین عشق و دلدادگی سرزمین بخاطر خدا از همه چیز گذشتن بخاطر خدا نوزاد شش ماهه را دادن

درجه اوّل زمين کربلا :

از آب و خاک است مثل باقي زمين ها و اراضي که درخت و گياه در آن ميرويد و زراعت ميشود.

درجه دوّم زمین کربلا:

مقام فيض و رحمت است، که از اين خاک مقدّس بواسطه قبول نمودن آن خضوع و انکسار را، در عالم تکليف تکويني، بنا به حديث (و لا من ارض و لا مإ الّا عوقب لترک التواضع) که چنان فضيلت و رحمت در آن تربت پاک قرار فرموده اند که همه عوالم امکان از آن تربت اقدس بهره و فيض ميبرند، بلکه فضائل و مناقب آن زمين مقدّس برتري دارد بر تربت مراقد همه ائمّه اطهار عليه السلام به مرقد انور حضرت محمّد (ص) زيرا که چند فضيلت در تربت حضرت سيّد الشّهداء عليه السلام هست که در تربت هيچ پيغمبري و وصّي او نيست و در تربت هاي سائر ائمّه عليه السلام نيز نيست.

درجه سوّم زمین کربلا :

کربلا محل اندوه و محنت است و هر يک از مقرّبين درگاه الهي و انبياء و اؤلياء و اوصيّاء در وقت ورود به آن زمين فيض نزديک مي شود مهموم و اندوهگين مي باشند چنانکه حضرت صادق عليه السلام در خصوص زائرين آن مظلوم مي فرمايد: که زائر بايد تشنه و گرسنه و ژوليده مو و خاک آلوده و گريان و مهموم باشد.

 

 

تأسّيا له و للمستشهدين بکربلا و اهل بيته المظلومين المهمومين.

درجه چهارم زمین کربلا :

کربلا نعيم جنّات است، زيرا که همه بهشت را خداوند متعال از نور مقدّس و منوّر مدفون کربلا، خامس آل عبا عليه السلام خلق نموده است، و حضرت امام صادق عليه السلام در خصوص ترک کنندگان زيارت آن سرور فرموده است: مَن تَرَکَ زيارَة الحسين عليه السلام و هو يزعم شيعة فليس هو الشيعة و ان کان من اهل الجنّة هو ضيفان اهل الجنّة.

ترجمه: امام صادق عليه السلام فرمودند: هر کس ترک کند زيارت امام حسين عليه السلام را و در حالي که خيال کند از شيعيان ماست، بلکه او شيعه ما نيست و اگر هم وارد بهشت شود، ميهمان اهل بهشت خواهد بود، (نه صاحب خانه).

رسول خدا (ص) مي فرمايد:

اِنّي اَشِمُ رائِحَة الجَنَّة مِن الحسين عليه السلام،

يعني، همانا از حسين عليه السلام بوي بهشت را استشمام مي کنم.

پس بر طالبين بهشت لازم است که داخل کربلاي ظاهري شوند و او از باب خاصّه آن که عبارت از بکاء و اقامه مجالس عزا بشود تا در يوم النّشور به مقام قرب و مصاحبت آن بزرگوار در جناب النّعيم باشد.

 

درجه پنجم زمین کربلا :

رضوان اللّه يعني مکان خوشنودي که فوق همه نعمتها و راحتها و فيضهاست زيرا که تربت پاک بنا بخضوع که در عالم تکوين قبول نمود داراي نور الانوار همه انوار شده و خداوند عالم آن تربت طاهره را که باعث ضياء و روشنائي همه فرموده و مکان و مقام پيامبران اولوالعزم در بهشت عنبر سرشت در تربت کربلا خواهد شد، و همين خاک کربلا است که در مقام فخر و مباهات فرياد مي نمايد:

اِنّاارض اللّه المقدّسة المبارکة.

من همان زمين مقدّس و مبارک خدا هستم. با اعتقاد پاک دفن شده گان آن خاک از بيم و هراس يوم الحساب آسوده و مطمئن شده و بدون حساب داخل بهشت و ساکن حُسن المأب ميشوند.

بلکه بر روايت حضرت صادق عليه السلام حتي هر خر و اشتري که در کربلا بميرد به بهشت مي رود. [1] .

 

 پی نوشتها :

[1] کنز الغرائب - سفينة النّجاة ص 63.

 

منبع: داستانهايي از زمين کربلا  ؛ ر- يوسفي

نظرات شما عزیزان:

:: موضوعات مرتبط: فضائل زیارت امام حسین (ع) و زیارت کربلا ، ،
:: برچسب‌ها: زيارت امام حسين عليه السلام, زيارت امام حسين, امام حسين, امام صادق عليه السلام, کربلا ,