کوی محبت:
نادره مردی ز عرب هوشمند گفت به عبدالملک از روی پند
روی همین مسند و این تکیه گاه زیر همین گنبد و این جایگاه
بودم و دیدم بر ابن زیاد آه چه دیدم که دو چشمم مباد
تازه سری چون سپر آسمان طلعت خورشیدی ز رویش نهان
بعد ز چندی سر آن خیره سر بُد بر مختار به روی سپر
بعد که مصعب سر و سردار شد دست خوش او سر مختار شد
این سر مصعب به تقاضای کار تا چه کند با تو دگر روزگار
این ساختمان کهن ترین ساختمان اسلامی در عراق به شمار می رود که به دست سعد ابن ابی وقاص در سال 17 ه ق پس از ساختمان مسجد کوفه ساخته شد. دارالاماره ساختمانی است مربع شکل به ابعاد 36/110 و 24/110 متر، که امروزه تنها پایه ها و برخی دیوارهای فروریخته آن باقی مانده است. این قصر یکی از ساختمان های عبرت انگیز روزگار است. در این قصر مسلم به شهادت رسید و سر مبارک امام حسین (ع) و شهدای کربلا، به نمایش گذاشته شد و سپس سرهای قاتلان آن بزرگواران از سوی انتقام گیرندگان به نمایش در آمد. آن گاه ظالمان دیگری سرهای این انتقام گیرندگان را بریدند و در آن به نمایش گذاشتند؛ فَاعتَبِروا یا أولِی الأبصار.
شهادت مسلم بن عقیل سال 60 ه ق.
شهادت امام حسین (ع) سال 61 ه ق.
قتل عبیدالله بن زیاد سال 66 ه ق.
شهادت مختار بن ابی عبیده سال 67 ه ق.
قتل مصعب بن زبیر سال 73 ه ق.
قتل عبدالله بن زبیر سال 73 ه ق.
قتل عبدالملک ابن مروان سال 86 ه ق.
وقتی مصعب ابن زبیر مختار را به شهادت رساند؛ عبدالملک مروان برای تصرف عراق به جنگ مصعب آمد و او را شکست داد. و وارد دارالاماره کوفه شد و سر بریده مصعب را جلوی او نهادند. مردی از عرب به نام «ابومسلم نخعی» برخاست و خطاب به عبدالملک گفت:
«من در همین دارالاماره بودم که دیدم سر بریده حسین (ع) را جلوی ابن زیاد نهادند و چندی بعد دیدم سر ابن زیاد را در همینجا جلوی مختار گذاشتند و مدتی نگذشت که دیدم سر بریده مختار را در اینجا جلوی مصعب نهادند و حال، سر بریده مصعب را جلوی تو می بینم!»
می گویند عبدالملک وحشت زده شد و دستور داد دارالاماره را ویران کنند.!