تور کربلا. تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا. 

«ابو جعفر محمد بن حسن طوسى» -رحمة اللّه عليه-به نقل از شيخ صالح «ابو منصور بن عبد المنعم بن نعمان بغدادى» -رحمة اللّه عليه-آورده است:

خَرَجَ مِنَ النَّاحِيَةِ سَنَةَ اثْنَتَيْنِ وَ خَمْسِينَ وَ مِائَتَيْنِ عَلَى يَدِ الشَّيْخِ مُحَمَّدِ بْنِ غَالِبٍ الْأَصْفَهَانِيِّ حِينَ وَفَاةِ أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ وَ كُنْتُ حَدِيثَ السِّنِّ وَ كَتَبْتُ أَسْتَأْذِنُ فِي زِيَارَةِ مَوْلَايَ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع وَ زِيَارَةِ الشُّهَدَاءِ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ فَخَرَجَ إِلَيَّ مِنْهُ‏ (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏[1]) إِذَا أَرَدْتَ زِيَارَةَ الشُّهَدَاءِ رِضْوَانُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ فَقِفْ عِنْدَ رِجْلَيِ الْحُسَيْنِ ع وَ هُوَ قَبْرُ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ص فَاسْتَقْبِلِ الْقِبْلَةَ بِوَجْهِكَ فَإِنَّ هُنَاكَ حَوْمَةَ الشُّهَدَاءِ ع وَ أَوْمِ وَ أَشِرْ إِلَى عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع وَ قُلْ

«در سال  ٢۵٢  ه‍. ق به دست شيخ «محمد بن غالب اصفهانى» و آن زمان كه پدرم-رحمه اللّه-وفات كرد و من خردسال بودم، اين زيارت‌نامه از ناحيه‌ى مقدسه به من رسيد، به اين صورت كه طى نوشته‌اى درباره‌ى زيارت مولايم ابو عبد اللّه-عليه السّلام-و زيارت شهداى كربلا-رضوان اللّه عليهم- كسب اجازه نمودم و متن زيارت‌نامه به اين صورت به من رسيد: «بسم اللّه الرحمن الرحيم. هرگاه خواستى شهداى كربلا-رضوان اللّه عليهم-را زيارت كنى، در پايين پاى امام حسين-عليه السّلام-بايست، همان‌جا كه قبر على بن حسين-صلوات اللّه عليهما-است و رو به قبله كن، كه جايگاه دفن شهيدان -عليهم السّلام-است. نخست به حضرت على بن حسين-عليه السّلام-اشاره كن و بگو:

 

السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَوَّلَ قَتِيلٍ مِنْ نَسْلِ خَيْرِ سَلِيلٍ مِنْ سُلَالَةِ إِبْرَاهِيمَ الْخَلِيلِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَبِيكَ إِذْ قَالَ فِيكَ

سلام بر تو اى اولين كشته از نسل بهترين سلاله، از سلاله‌ى حضرت ابراهيم خليل، درود خدا بر تو و بر پدرت، آن‌گاه كه خطاب به تو فرمود:

قَتَلَ اللَّهُ قَوْماً قَتَلُوكَ يَا بُنَيَّ مَا أَجْرَأَهُمْ عَلَى الرَّحْمَنِ وَ عَلَى انْتِهَاكِ حُرْمَةِ الرَّسُولِ عَلَى الدُّنْيَا بَعْدَكَ الْعَفَاءِ

«خداوند قومى را كه تو را كشتند، بكشد. فرزندم! چه اندازه آنان بر خداوند رحمت گستر و بر هتك حرمت خاندان رسول گستاخند! بعد از تو خاك بر سر دنيا!»

كَأَنِّي بِكَ‏ بَيْنَ يَدَيْهِ مَاثِلًا وَ لِلْكَافِرِينَ قَائِلًا

 گويا تو را مى‌بينم كه در پيشاروى او ايستاده‌اى و خطاب به كافران مى‌گويى:

أَنَا عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍ‏
         

نَحْنُ وَ بَيْتِ اللَّهِ أَوْلَى بِالنَّبِيِ‏

من على بن حسين بن على هستم و به خدا سوگند،
         

ما خاندان خدا، به پيامبر از همه اولى هستيم.

أَطْعَنُكُمْ بِالرُّمْحِ حَتَّى يَنْثَنِي‏
         

أَضْرِبُكُمْ بِالسَّيْفِ أَحْمِي عَنْ أَبِي‏

آن‌قدر نيزه را در تن شما فرو مى‌كنم تا اين‌كه خم گردد
         

و نيز در حمايت از پدرم، با شمشير شما را مى‌زنم.

ضَرْبَ غُلَامٍ هَاشِمِيٍّ عَرَبِيٍ‏
         

وَ اللَّهِ لَا يَحْكُمُ فِينَا ابْنُ الدَّعِيِ‏

ضربت نوجوان هاشمى عربى.
         

به خدا سوگند، فرد زنازاده نمى‌تواند بر ما حكم براند.
          
 

حَتَّى قَضَيْتَ نَحْبَكَ وَ لَقِيتَ رَبَّكَ أَشْهَدُ أَنَّكَ أَوْلَى بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ

تا اين‌كه به وعده‌ى [مرگ]رسيدى و با پروردگارت ملاقات نمودى. گواهى مى‌دهم كه تو، به خدا و رسول او از همه اولى هستى

وَ أَنَّكَ ابْنُ رَسُولِهِ وَ حُجَّتُهُ وَ دِينُهُ وَ ابْنُ حُجَّتِهِ وَ أَمِينُهُ

و تو پسر رسول خدا و حجت خدا و دين خدا و پسر حجت خدا و امانت‌دار اويى.

حَكَمَ اللَّهُ لَكَ عَلَى قَاتِلِكَ مُرَّةَ بْنِ مُنْقِذِ بْنِ النُّعْمَانِ الْعَبْدِيِّ لَعَنَهُ اللَّهُ وَ أَخْزَاهُ وَ مَنْ شَرِكَهُ فِي قَتْلِكَ وَ كَانُوا عَلَيْكَ ظَهِيراً

خداوند در مورد قاتل تو «مرة بن منقذ بن نعمان عبدى» -كه خداوند او را لعنت كند و خوار گرداند- و كسانى كه در قتل تو با او مشاركت و عليه تو هميارى نمودند، حكم براند

 أَصْلَاهُمُ اللَّهُ‏ (جَهَنَّمَ وَ ساءَتْ مَصِير) وَ جَعَلَنَا اللَّهُ مِنْ مُلَاقِيكَ [موافقيك‏] وَ مُرَافِقِيكَ وَ مُرَافِقِي جَدِّكَ وَ أَبِيكَ وَ عَمِّكَ وَ أَخِيكَ وَ أُمِّكَ الْمَظْلُومَةِ

و با آتش جهنم بسوزاند و چه بازگشتگاه بدى! و ما را از ملاقات‌كنندگان و رفيقان تو و همدمان با جد، پدر، عمو و برادر و مادر ستمديده‌ات قرار دهد.

وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ أَعْدَائِكَ أُولِي الْجُحُودِ وَ أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ مِنْ قَاتِلِيكَ وَ أَسْأَلُ اللَّهَ مُرَافَقَتَكَ فِي دَارِ الْخُلُودِ وَ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ

از دشمنان منكر و گمراه تو به درگاه خدا بى‌زارى مى‌جويم [و نيز از قاتلان تو به درگاه خدا بى‌زارى مى‌جويم و از خداوند، همدمى با تو در سراى جاودانى را خواستارم]. سلام، رحمت و ركات خداوند بر تو باد.

السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحُسَيْنِ الطِّفْلِ الرَّضِيعِ الْمَرْمِيِّ الصَّرِيعِ الْمُتَشَحِّطِ دَماً الْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِي السَّمَاءِ الْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فِي حَجْرِ أَبِيهِ

سلام بر عبد اللّه بن حسين، كودك شيرخواره‌اى كه هدف تير قرار گرفته و به خون خود آغشته گشت و خون او به سوى آسمان بالا رفت و در دامان پدرش با تير، سرش بريده شد.

 لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ وَ ذَوِيهِ

خداوند كسى را كه تير به سوى او پرتاب كرد، يعنى «حرملة بن كاهل اسدى» و ياران او را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ مُبْلَى الْبَلَاءِ وَ الْمُنَادِي بِالْوَلَاءِ فِي عَرْصَةِ كَرْبَلَاءَ الْمَضْرُوبِ مُقْبِلًا وَ مُدْبِراً

سلام بر عبد اللّه بن امير المؤمنين، هم او كه دچار بلا شد و در سرزمين كربلا نداى ولايت و دوستى سر داد و از پيشارو و پشت سر هدف ضربه‌ى شمشير قرار گرفت.

 لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ هَانِيَ بْنَ ثُبَيْتٍ الْحَضْرَمِيَّ

خداوند قاتل او «هانى بن ثبيت حضرمى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى الْعَبَّاسِ [أَبِي الْفَضْلِ‏] بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ الْمَوَاسِي أَخَاهُ بِنَفْسِهِ الْآخِذِ لِغَدِهِ مِنْ أَمْسِهِ الْفَادِي لَهُ الْوَاقِي السَّاعِي إِلَيْهِ بِمَائِهِ الْمَقْطُوعَةِ يَدَاهُ

سلام بر ابى الفضل عباس بن امير المؤمنين، هم او كه با دادن جان خود با برادرش همدردى نمود و از امروز [دنيا]براى فردا [قيامت]توشه برگرفته و جان خود را فداى برادرش كرد و از او محافظت نمود و رفت تا آب براى او بياورد، ولى دو دستش بريده شد.

لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ [قَاتِلِيهِ‏] يَزِيدَ بْنَ الرُّقَادِ الحيتي [الْجُهَنِيَ‏] وَ حَكِيمَ بْنَ الطُّفَيْلِ الطَّائِيَّ

خداوند [دو]قاتل او يعنى «يزيد بن رقاد حيتى» و «حكيم بن طفيل طائى» را لعنت كند.

 السَّلَامُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ الصَّابِرِ بِنَفْسِهِ مُحْتَسِباً وَ النَّائِي عَنِ الْأَوْطَانِ مُغْتَرِباً الْمُسْتَسْلِمِ لِلْقِتَالِ الْمُسْتَقْدِمِ لِلنِّزَالِ الْمَكْثُورِ بِالرِّجَالِ

سلام بر جعفر بن امير المؤمنين، هم او كه در راه خشنودى خدا با جان شكيبايى نمود و در بلاد غربت خود را آماده‌ى جنگ نمود و براى نبرد پيش رفت مردان جنگى زيادى بر او حمله‌ور شدند [و او را كشتند].

 لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ هَانِيَ بْنَ ثُبَيْتٍ الْحَضْرَمِيَّ

خداوند قاتل او «هانى بن ثبيت حضرمى» را لعنت كند.

 السَّلَامُ عَلَى عُثْمَانَ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ سَمِيِّ عُثْمَانَ بْنِ مَظْعُونٍ

سلام بر عثمان بن امير المؤمنين، هم نام «عثمان بن مظعون» .

لَعَنَ اللَّهُ رَامِيَهُ بِالسَّهْمِ خَوْلِيَّ بْنَ يَزِيدَ الْأَصْبَحِيَّ الْأَيَادِيَّ [الْأَبَانِيَ‏] الدَّارِمِيَّ

خداوند كسى را كه به سوى او تير پرتاب كرد، يعنى «خولى بن يزيد اصبحى ايادى [ابانى]دارمى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ قَتِيلِ الْأَيَادِيِّ [الْأَبَانِيِ‏] الدَّارِمِيِّ

سلام بر محمد بن امير المؤمنين، هم او كه به دست «ايادى [ابادى]دارمى» كشته شد.

لَعَنَهُ اللَّهُ وَ ضَاعَفَ عَلَيْهِ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ

خداوند قاتل او را لعنت و عذاب دردناك دوچندان بر او وارد گرداند.

وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا مُحَمَّدُ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ الصَّابِرِينَ السَّلَامُ عَلَى أَبِي بَكْرِ بْنِ الْحَسَنِ الزَّكِيِّ الْوَلِيِّ الْمَرْمِيِّ بِالسَّهْمِ الرَّدِيِّ

درود خدا بر تو اى محمد و بر خاندان شكيباى تو. سلام بر ابى بكر فرزند حسن بن على امام پاكيزه، هم او كه تير هلاك‌كننده را به سوى او پرتاب كردند.

 لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عُقْبَةَ الْغَنَوِيَّ

خداوند قاتل او «عبد اللّه بن عقبه غنوى» را لعنت كند.

 السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الزَّكِيِّ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِيَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ كَاهِلٍ الْأَسَدِيَّ

سلام بر عبد اللّه فرزند حسن بن على امام پاك، خداوند قاتل و پرتاب‌كننده‌ى تير به سوى او «حرملة بن كاهل اسدى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى الْقَاسِمِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ الْمَضْرُوبِ عَلَى هَامَتِهِ الْمَسْلُوبِ لَامَتُهُ حِينَ نَادَى الْحُسَيْنَ عَمَّهُ فَجَلَا عَلَيْهِ عَمُّهُ كَالصَّقْرِ

سلام بر قاسم بن حسن بن على، هم او كه با ضربه‌ى شمشير بر فرق سرش زدند و مغز سر او را بيرون ريختند، آن‌گاه كه عمويش حسين را صدا كرد و عمويش همانند عقاب به سوى او رفت

وَ هُوَ يَفْحَصُ‏ بِرِجْلَيْهِ التُّرَابَ وَ الْحُسَيْنُ يَقُولُ بُعْداً لِقَوْمٍ قَتَلُوكَ وَ مَنْ خَصْمُهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ جَدُّكَ وَ أَبُوكَ

و ديد كه پاهايش را بر روى خاك مى‌كشد و فرمود: «[از رحمت خدا]به دور باد قومى كه تو را كشتند، هم آنان كه در روز قيامت جدّ و پدر تو، خصم و دشمن آنان خواهند بود.»

ثُمَّ قَالَ عَزَّ وَ اللَّهِ عَلَى عَمِّكَ أَنْ تَدْعُوَهُ فَلَا يُجِيبَكَ أَوْ أَنْ يُجِيبَكَ وَ أَنْتَ قَتِيلٌ جَدِيلٌ فَلَا يَنْفَعَكَ هَذَا وَ اللَّهِ يَوْمٌ كَثُرَ وَاتِرُهُ وَ قَلَّ نَاصِرُهُ

سپس فرمود: «به خدا سوگند، براى عموى تو سخت است كه او را صدا كنى و نتواند جوابت بدهد، يا در حالى كه كشته شده‌اى و به زمين افتاده‌اى تو را جواب دهد و سودى به حال تو نداشته باشد. به خدا سوگند، تلفات ما در اين روز بسيار و ياوران ما اندك است.»

جَعَلَنِيَ اللَّهُ مَعَكُمَا يَوْمَ جَمَعَكُمَا وَ بَوَّأَنِي مُبَوَّأَكُمَا

خداوند آن روز كه شما دو تن را گرد هم مى‌آورد، مرا نيز همراه و هم‌نشين شما قرار دهد.

وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَكَ عُمَرَ بْنَ سَعْدِ بْنِ عُرْوَةَ بْنِ نُفَيْلٍ الْأَزْدِيَّ وَ أَصْلَاهُ جَحِيماً وَ أَعَدَّ لَهُ عَذَاباً أَلِيماً

خداوند قاتل تو «عمر بن سعد بن عروة بن نفيل ازدى» را لعنت و گرفتار آتش سوزان جهنم نموده و عذاب دردناك براى او فراهم آورد.

السَّلَامُ عَلَى عَوْنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الطَّيَّارِ فِي الْجِنَانِ حَلِيفِ الْإِيمَانِ وَ مُنَازِلِ الْأَقْرَانِ النَّاصِحِ لِلرَّحْمَنِ التَّالِي لِلْمَثَانِي وَ الْقُرْآنِ

سلام بر عون بن عبد اللّه بن جعفر طيار كه در بهشت پرواز مى‌كند، هم او كه هم‌سوگند ايمان، مرد نبرد با پهلوانان، نصيحت‌گر براى خداوند رحمت‌گستر، تلاوت‌كننده‌ى آيه‌هاى دوگانه [سوره‌ى حمد كه دو بار در هر نماز تكرار مى‌شود]و قرآن بود.

لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ قُطْبَةَ [قطية] النَّبْهَانِيَّ

خداوند قاتل او «عبد اللّه بن قطبه [قطيه]نبهانى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الشَّاهِدِ مَكَانَ أَبِيهِ وَ التَّالِي لِأَخِيهِ وَ وَاقِيهِ بِبَدَنِهِ

سلام بر محمد بن عبد اللّه بن جعفر، هم او كه جانشين پدر و همتاى برادرش بود و با بدن خود از او محافظت نمود.

 لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ نَهْشَلٍ التَّمِيمِيَّ

خداوند قاتل او «عامر بن نهشل تميمى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى جَعْفَرِ بْنِ عَقِيلٍ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِيَهُ بِشْرَ بْنَ خُوطٍ الْهَمْدَانِيَّ

سلام بر جعفر بن عقيل. خداوند قاتل او و پرتاب كننده‌ى تير به سوى او «بشر بن خوط همدانى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَقِيلٍ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِيَهُ عُمَرَ [عمير] بْنَ خَالِدِ بْنِ أَسَدٍ الْجُهَنِيَّ

سلام بر عبد الرحمن عقيل. خداوند قاتل و پرتاب‌كننده تير به سوى او «عمرو [عمر]بن خالد بن اسد جهنى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى الْقَتِيلِ بْنِ الْقَتِيلِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُسْلِمِ بْنِ عَقِيلٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ عَامِرَ بْنَ صَعْصَعَةَ وَ قِيلَ أَسَدُ [أسيد] بْنُ مَالِكٍ

سلام بر شهيد پسر شهيد: عبد اللّه بن مسلم بن عقيل. خداوند قاتل او را «عامر بن صعصعه» و يا «اسد [اسيد]بن مالك» را لعنت كند.

 السَّلَامُ عَلَى عُبَيْدِ اللَّهِ [أَبِي عَبْدِ اللَّهِ‏] بْنِ مُسْلِمِ بْنِ عَقِيلٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ وَ رَامِيَهُ عمر [عَمْرَو] بْنَ صَبِيحٍ الصَّيْدَاوِيَّ

سلام بر عبيد اللّه [ابى عبد اللّه]بن مسلم بن عقيل. خداوند قاتل و پرتاب‌كننده‌ى تير به سوى او «عمرو [عمر]بن صبيح صيداوى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي سَعِيدِ بْنِ عَقِيلٍ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ لَقِيطَ بْنَ نَاشِرٍ الْجُهَنِيَّ

سلام بر محمد بن ابى سعيد بن عقيل. خداوند قاتل او «لقيط بن ناشر جهنى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى سُلَيْمَانَ مَوْلَى الْحُسَيْنِ بْنِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَهُ سُلَيْمَانَ بْنَ عَوْفٍ الْحَضْرَمِيَّ

سلام بر سليمان آزادشده به دست حسين بن امير المؤمنين و خداوند قاتل او «سليمان بن عوف حضرمى» را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى قَارِبٍ مَوْلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ السَّلَامُ عَلَى مُنْجِحٍ مَوْلَى الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ السَّلَامُ عَلَى مُسْلِمِ بْنِ عَوْسَجَةَ الْأَسَدِيِّ الْقَائِلِ لِلْحُسَيْنِ

سلام بر قارب آزادشده به دست حسين بن على. سلام بر منجح آزادشده به دست حسين بن على. سلام بر مسلم بن عوسجه اسدى،

وَ قَدْ أَذِنَ لَهُ فِي الِانْصِرَافِ أَ نَحْنُ نُخَلِّي عَنْكَ وَ بِمَ نَعْتَذِرُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ أَدَاءِ حَقِّكَ

هم او كه بعد از اجازه‌ى امام حسين به بازگشت، خطاب به آن حضرت گفت: «آيا ما شما را رها كنيم. آن‌گاه در رابطه با اداى حق تو چه عذرى نزد خدا خواهيم داشت.

لَا وَ اللَّهِ حَتَّى أَكْسِرَ فِي صُدُورِهِمْ رُمْحِي هَذَا وَ أَضْرِبَهُمْ بِسَيْفِي مَا ثَبَتَ قَائِمُهُ فِي يَدِي وَ لَا أُفَارِقُكَ

نه به خدا سوگند، [نمى‌روم]تا اين‌كه اين نيزه‌ام را در سينه‌هاى آن‌ها [فرو برم و]بشكنم و تا زمانى كه دسته‌ى شمشير در دست من است آن‌ها را بزنم، از تو جدا نمى‌شوم.

وَ لَوْ لَمْ يَكُنْ مَعِي سِلَاحٌ أُقَاتِلُهُمْ بِهِ لَقَذَفْتُهُمْ بِالْحِجَارَةِ وَ لَمْ أُفَارِقْكَ حَتَّى أَمُوتَ مَعَكَ

حتى اگر اسلحه نداشته باشم تا با آن بجنگم، سنگ به سوى آنان پرتاب مى‌كنم و از تو جدا نمى‌شوم تا اين‌كه در ركاب تو بميرم

 وَ كُنْتَ أَوَّلَ مَنْ شَرَى نَفْسَهُ وَ أَوَّلَ شَهِيدٍ مِنْ شُهَدَاءِ اللَّهِ [شهد الله‏] وَ قَضَى نَحْبَهُ

و اولين كسى باشم كه جان خود را فداى تو كرده‌ام و اولين شهيدى باشم كه خدا را نگريسته [اولين شهيد از شهداى خدا باشم]و جان خود را در اين راه از دست داده‌ام.»

 فَفُزْتَ بِرَبِّ الْكَعْبَةِ شَكَرَ اللَّهُ اسْتِقْدَامَكَ وَ مُوَاسَاتَكَ إِمَامَكَ إِذْ مَشَى إِلَيْكَ وَ أَنْتَ صَرِيعٌ فَقَالَ يَرْحَمُكَ اللَّهُ

سوگند به پروردگار كعبه كه رستگار گرديدى. خداوند از استقامت و همدردى تو با امامت سپاسگزارى نمايد، آن‌گاه كه به سوى تو آمد در حالى كه تو به زمين افتاده بودى و خطاب به تو فرمود:

 يَا مُسْلِمَ بْنَ عَوْسَجَةَ وَ قَرَأَ (فَمِنْهُمْ مَنْ قَضى‏ نَحْبَهُ وَ مِنْهُمْ مَنْ يَنْتَظِرُ وَ ما بَدَّلُوا تَبْدِيلًا)

«اى مسلم بن عوسجه، خدا تو را رحمت كند و اين آيه را قرائت نمود: «برخى از آنان به وعده‌ى خود وفا نمودند و برخى منتظرند و هرگز عقيده خود را تغيير نداده‌اند.»

لَعَنَ اللَّهُ الْمُشْتَرِكِينَ فِي قَتْلِكَ عَبْدَ اللَّهِ الضَّبَابِيَّ وَ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ خُشْكَارَةَ [خسكارة] الْبَجَلِيَّ [وَ مُسْلِمَ بْنَ عَبْدِ الضَّبَابِيَ‏]

خداوند كسانى را كه در كشتن تو مشاركت نمودند، يعنى «عبد اللّه ضبابى» و «عبد اللّه بن خشكاره [خسكاره]بجلى» [و «مسلم بن عبد اللّه ضبابى»]را لعنت كند.

السَّلَامُ عَلَى سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْحَنَفِيِّ الْقَائِلِ لِلْحُسَيْنِ ع وَ قَدْ أَذِنَ لَهُ فِي الِانْصِرَافِ

سلام بر سعد بن عبد اللّه حنفى، هم او كه بعد از اجازه‌ى امام حسين به بازگشت، خطاب به آن حضرت عرض كرد:

 لَا وَ اللَّهِ لَا نُخَلِّيكَ حَتَّى يَعْلَمَ‏ اللَّهُ أَنَّا قَدْ حَفِظْنَا غَيْبَةَ رَسُولِ اللَّهِ ص فِيكَ

«نه به خدا سوگند از تو جدا نمى‌شويم تا اين‌كه خدا بداند ما در غيبت رسول خدا-درود خدا بر او و بر خاندان او-از تو نگاه‌دارى نموديم.

وَ اللَّهِ لَوْ أَعْلَمُ أَنِّي أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُحْرَقُ ثُمَّ أُذْرَى وَ يُفْعَلُ بِي ذَلِكَ سَبْعِينَ مَرَّةً مَا فَارَقْتُكَ حَتَّى أَلْقَى حِمَامِي دُونَكَ

به خدا سوگند، اگر مى‌دانستم كه كشته مى‌شوم سپس زنده مى‌شوم سپس مرا مى‌سوزانند و خاكسترم را بر باد مى‌دهند و اين كارها را هفتاد بار با من مى‌كنند، باز از تو جدا نمى‌شدم تا اين‌كه در راه تو كشته شوم

وَ كَيْفَ لَا أَفْعَلُ ذَلِكَ وَ إِنَّمَا هِيَ مَوْتَةٌ أَوْ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ هِيَ بَعْدَهَا الْكَرَامَةُ الَّتِي لَا انْقِضَاءَ لَهَا أَبَداً

و اكنون چگونه چنين نكنم در حالى كه جز يك مرگ يا يك بار كشته شدن در پيش‌رو ندارم و بعد از آن كرامتى را حايز خواهم بود كه هيچ‌گاه سپرى نمى‌شود.»

فَقَدْ لَقِيتَ حِمَامَكَ وَ وَاسَيْتَ إِمَامَكَ وَ لَقِيتَ مِنَ اللَّهِ الْكَرَامَةَ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ حَشَرَنَا اللَّهُ مَعَكُمْ فِي الْمُسْتَشْهَدِينَ وَ رَزَقَنَا مُرَافَقَتَكُمْ فِي أَعْلَى عِلِّيِّينَ

آرى در اين راه كشته شدى و با امامت همدردى نمودى و به كرامت خدا در سراى جاودانه رسيدى. خداوند ما را نيز همراه با شما جزو شهيدان محشور گرداند و همدمى با شما را در اعلى عليين روزى كند.

 السَّلَامُ عَلَى بِشْرِ [سهد] بْنِ عُمَرَ الْحَضْرَمِيِّ شَكَرَ اللَّهُ لَكَ قَوْلَكَ [سعيك‏] لِلْحُسَيْنِ ع وَ قَدْ أَذِنَ لَكَ فِي الِانْصِرَافِ

سلام بر بشر بن عمر حضرمى. خداوند از شتافتن و سخن تو خطاب به امام حسين آن‌گاه كه به تو اجازه‌ى بازگشت داد، سپاسگزارى كند كه گفتى:

 أَكَلَتْنِي إِذَنِ السِّبَاعُ حَيّاً إِنْ فَارَقْتُكَ وَ أَسْأَلُ عَنْكَ الرُّكْبَانَ وَ أَخْذُلُكَ مَعَ قِلَّةِ الْأَعْوَانِ لَا يَكُونُ هَذَا أَبَداً

«در اين صورت، درندگان زنده مرا بخورند اگر از تو جدا شوم و از تو مركب بخواهم و تو را با وجود ياران اندك تنها بگذارم. هرگز اين‌چنين نخواهد بود.»

السَّلَامُ عَلَى يَزِيدَ بْنِ حُصَيْنٍ الْهَمْدَانِيِّ المشرفي [الْمَشْرِقِيِ‏] الْقَارِي الْمُجَدَّلِ بِالْمَشْرَفِيِّ[4] السَّلَامُ عَلَى عُمَرَ بْنِ كَعْبٍ الْأَنْصَارِيِّ

سلام بر يزيد بن حصين همدانى مشرقى [مشرفى]، قارى قرآن و هم او كه با شمشير مشرفى كشته شد و به زمين افتاد. سلام بر عمر بن ابى كعب انصارى.

السَّلَامُ عَلَى نَعِيمِ بْنِ الْعَجْلَانِ الْأَنْصَارِيِّ السَّلَامُ عَلَى زُهَيْرِ بْنِ الْقَيْنِ الْبَجَلِيِّ الْقَائِلِ لِلْحُسَيْنِ ع وَ قَدْ أَذِنَ لَهُ فِي الِانْصِرَافِ

سلام بر نعيم بن عجلان انصارى. سلام بر زهير بن قين بجلى كه بعد از آنكه امام حسين اجازه‌ى بازگشت به او داد، خطاب به آن حضرت عرض كرد:

 لَا وَ اللَّهِ لَا يَكُونُ ذَلِكَ أَبَداً أَتْرُكُ ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَسِيراً فِي يَدِ الْأَعْدَاءِ وَ أَنْجُو لَا أَرَانِي اللَّهُ ذَلِكَ الْيَوْمَ

«نه، به خدا سوگند، اين نشدنى است. آيا فرزند رسول خدا را كه در دست دشمنان اسير است رها كنم و خود نجات يابم؟ هرگز خدا اين روز را براى من نياورد!»

 السَّلَامُ عَلَى عُمَرَ بْنِ قُرْطَةَ الْأَنْصَارِيِّ السَّلَامُ عَلَى حَبِيبِ بْنِ مُظَاهِرٍ الْأَسَدِيِّ السَّلَامُ عَلَى الْحُرِّ بْنِ يَزِيدَ الرِّيَاحِيِّ

سلام بر عمرو [عمير]بن قرظه انصارى. سلام بر حبيب بن مظاهر اسدى. سلام بر حرّ بن يزيد رياحى.

السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَيْرٍ الْكَلْبِيِّ السَّلَامُ عَلَى نَافِعِ بْنِ هِلَالِ بْنِ نَافِعٍ الْبَجَلِيِّ الْمُرَادِيِّ

سلام بر عبد اللّه بن عمير كلبى. سلام بر نافع بن هلال بن نافع بجلى مرادى.

السَّلَامُ عَلَى أَنَسِ بْنِ كَاهِلٍ الْأَسَدِيِّ السَّلَامُ عَلَى قَيْسِ بْنِ مُسْهِرٍ الصَّيْدَاوِيِّ السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ وَ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ابْنَيْ عُرْوَةَ بْنِ حَرَّاقٍ الْغِفَارِيَّيْنِ

سلام بر انس بن كاهل اسدى. سلام بر قيس بن مسهر صيداوى. سلام بر عبد اللّه و عبد الرحمن دو پسر عروة بن حرّاق غفارى.

السَّلَامُ عَلَى عون [جُونِ‏] بْنِ حَرِيٍّ مَوْلَى أَبِي ذَرٍّ الْغِفَارِيِّ السَّلَامُ عَلَى شَبِيبِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ النَّهْشَلِيِّ السَّلَامُ عَلَى الْحَجَّاجِ بْنِ زَيْدٍ السَّعْدِيِّ

سلام بر جون [عون]بن حرى، آزادشده به دست ابو ذر غفارى. سلام بر شبيب بن عبد اللّه نهشلى. سلام بر حجاج بن يزيد سعدى.

السَّلَامُ عَلَى قَاسِطٍ وَ كَرَشٍ [كردوس‏] ابْنَيْ زُهَيْرٍ [ظهر] التَّغْلِبِيَّيْنِ السَّلَامُ عَلَى كِنَانَةَ بْنِ عَتِيقٍ

سلام بر قاسط و كرش [كردوس]دو پسر ظهير [زهير]تغلبى. سلام بر كنانة بن عتيق.

السَّلَامُ عَلَى ضَرْغَامَةَ بْنِ مَالِكٍ السَّلَامُ عَلَى حُوَيِّ [جوين‏] بْنِ مَالِكٍ الضُّبَعِيِّ السَّلَامُ عَلَى عُمَرَ بْنِ ضُبَيْعَةَ الضُّبَعِيِّ

سلام بر ضرغامة بن مالك. سلام بر حوّى [جوين]بن مالك ضبعى. سلام بر عمر بن ضبيعه ضبعى.

السَّلَامُ عَلَى زَيْدِ بْنِ ثُبَيْتٍ الْقَيْسِيِّ السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ اللَّهِ وَ عُبَيْدِ اللَّهِ ابْنَيْ زَيْدِ بْنِ ثبيط [ثُبَيْتٍ‏] الْقَيْسِيِّ السَّلَامُ عَلَى عَامِرِ بْنِ مُسْلِمٍ

سلام بر زيد بن ثبيت قيسى. سلام بر عبد اللّه و عبيد اللّه دو پسر يزيد بن ثبيت [ثبيط]قيسى. سلام بر عامر بن مسلم.

 السَّلَامُ عَلَى قَعْنَبِ بْنِ عَمْرٍو التَّمْرِيِّ السَّلَامُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى عَامِرِ بْنِ مُسْلِمٍ السَّلَامُ عَلَى سَيْفِ بْنِ مَالِكٍ

سلام بر قعنب بن عمرو تمرى. سلام بر سالم آزادشده به دست عامر بن مسلم. سلام بر سيف بن مالك.

 السَّلَامُ عَلَى زُهَيْرِ بْنِ بِشْرٍ الْخَثْعَمِيِّ السَّلَامُ عَلَى زَيْدِ بْنِ [بَدْرِ بْنِ‏] مَعْقِلٍ الْجُعْفِيِّ السَّلَامُ عَلَى الْحَجَّاجِ بْنَ مَسْرُوقٍ الْجُعْفِيِّ

سلام بر زهير بن بشر خثعمى. سلام بر زيد [بدر]بن معقل جعفى. سلام بر حجاج بن مسروق جعفى.

 السَّلَامُ عَلَى مَسْعُودِ بْنِ الْحَجَّاجِ وَ ابْنِهِ السَّلَامُ عَلَى مُجَمِّعِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْعَائِذِيِّ السَّلَامُ عَلَى عَمَّارِ بْنِ حَسَّانَ بْنِ شُرَيْحٍ الطَّائِيِّ

سلام بر مسعود بن حجاج و پسر او. سلام بر مجمع بن عبد اللّه عائذى. سلام بر عمار بن حسان بن شريح طائى.

السَّلَامُ عَلَى حَيَّانِ بْنِ الْحَرْثِ [الحارث‏] السَّلْمَانِيِّ الْأَزْدِيِّ السَّلَامُ عَلَى‏ جُنْدَبِ بْنِ حُجْرٍ الْخَوْلَانِيِّ السَّلَامُ عَلَى عُمَرَ بْنِ خَالِدٍ الصَّيْدَاوِيِّ السَّلَامُ عَلَى سَعِيدٍ مَوْلَاهُ

سلام بر حيان بن حارث [حرث]سلمانى ازدى. سلام بر جندب بن حجر خولانى. سلام بر عمر بن خالد صيداوى. سلام بر سعيد آزادشده‌ى او.

السَّلَامُ عَلَى يَزِيدَ بْنِ زِيَادِ بْنِ الْمُظَاهِرِ [الْمُهَاجِرِ] الْكِنْدِيِّ السَّلَامُ عَلَى زَاهِدٍ [زاهر] مَوْلَى عَمْرِو بْنِ الْحَمِقِ الْخُزَاعِيِّ

سلام بر يزيد بن زياد بن مهاجر [مظاهر]كندى. سلام بر زاهر [زاهد]آزادشده‌ى عمرو بن حمق خزاعى.

 السَّلَامُ عَلَى جَبَلَةَ بْنِ عَلِيٍّ الشَّيْبَانِيِّ السَّلَامُ عَلَى سَالِمٍ مَوْلَى بَنِي الْمَدِينَةِ الْكَلْبِيِّ

سلام بر جبلة بن على شيبانى. سلام بر سالم آزادشده‌ى ابن مدنية كلبى.

السَّلَامُ عَلَى أَسْلَمَ بْنِ كُثَيْرٍ الْأَزْدِيِّ الْأَعْرَجِ السَّلَامُ عَلَى زُهَيْرِ بْنِ سُلَيْمٍ الْأَزْدِيِّ وَ السَّلَامُ عَلَى قَاسِمِ بْنِ حَبِيبٍ الْأَزْدِيِّ

سلام بر اسلم بن كثير ازدى اعرج. سلام بر زهير بن سليم ازدى. سلام بر قاسم بن حبيب ازدى.

 السَّلَامُ عَلَى عُمَرَ بْنِ جُنْدَبٍ [عمر بن الأحدوث‏] الْحَضْرَمِيِّ السَّلَامُ عَلَى أَبِي ثُمَامَةَ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الصَّائِدِيِّ السَّلَامُ عَلَى حَنْظَلَةَ بْنِ أَسْعَدَ الشَّيْبَانِيِّ [الشبامي‏]

سلام بر عمر بن جندب [احدوث]حضرمى. سلام بر ابى ثمامه [تمامه]عمر بن عبد اللّه صائدى. سلام بر حنظله بن اسعد [سعد]شبامى [شيبانى].

السَّلَامُ عَلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْكَدِرِ الْأَرْحَبِيِّ السَّلَامُ عَلَى [أَبِي‏] عَمَّارِ بْنِ أَبِي سَلَامَةَ الْهَمْدَانِيِّ السَّلَامُ عَلَى عَابِسِ بْنِ شَبِيبٍ الشَّاكِرِيِّ

سلام بر عبد الرحمن بن عبد اللّه بن كدر ارحبى. سلام بر [ابى] عمار بن ابى سلامه همدانى. سلام بر عابس بن شبيب شاكرى.

السَّلَامُ عَلَى شَوْذَبٍ مَوْلَى شَاكِرٍ السَّلَامُ عَلَى شَبِيبِ بْنِ الْحَارِثِ بْنِ سَرِيعٍ السَّلَامُ عَلَى مَالِكِ بْنِ عَبْدِ بْنِ سَرِيعٍ

سلام بر شوذب آزادشده به دست شاكر. سلام بر شبيب بن حارث سريع. سلام بر مالك بن عبد بن سريع.

السَّلَامُ عَلَى الْجَرِيحِ الْمَأُسورِ سَوَّارِ بْنِ أَبِي حِمْيَرٍ [خمير] الْفَهْمِيِّ الْهَمْدَانِيِّ

سلام بر مجروح به اسيرى برده شده، سوار بن ابى حمير [خمير]فهمى همدانى.

السَّلَامُ عَلَى الَمْرُتَّبِ مَعَهُ عَمْرِو بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُنْدُعِيِّ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ يَا خَيْرَ أَنْصَارٍ

سلام بر عمرو بن عبد اللّه جندعى كه همراه با او به صورت مجروح از معركه برده شد. سلام بر شما اى بهترين ياران،

السَّلَامُ‏ (عَلَيْكُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ[5]) بَوَّأَكُمُ اللَّهُ مُبَوَّأَ الْأَبْرَارِ

سلام بر شما در برابر آنچه شكيبايى نموديد و چه خوب است سراى عاقبت شما! خداوند شما را در جايگاه نيكان جاى دهد.

أَشْهَدُ لَقَدْ كَشَفَ اللَّهُ لَكُمُ الْغِطَاءَ وَ مَهَّدَ لَكُمُ الْوِطَاءَ وَ أَجْزَلَ لَكُمُ الْعَطَاءَ وَ كُنْتُمْ عَنِ الْحَقِّ غَيْرَ بِطَاءٍ

گواهى مى‌دهم كه خداوند پرده را براى شما كنار زد و جايگاه آسوده براى شما مهيا نمود و عطاى فراوان به شما بخشيد و شما در دفاع از حق سستى نورزيديد.

وَ أَنْتُمْ لَنَا فُرَطَاءُ وَ نَحْنُ لَكُمْ خُلَطَاءُ فِي دَارِ الْبَقَاءِ وَ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُه‏

شما پيشتاز ما هستيد و ما نيز در سراى پاينده همدم شما خواهيم بود و سلام، رحمت و بركات خدا بر شما.

تور کربلا. تور زمینی کربلا. تور هوایی کربلا.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: